U bent hier: pagina: Christa hoofdstuk: Vrouw paragraaf: vrouw
Informasie...
Ik ben Christa Cammel en woon nu in Julianadorp Geboren op 28 oktober 1953 in Rijswijk en dus met pensioen. Met een lengte van een meter eenenzeventig en Blauw/grijze ogen ben ik gelukkig

boek : 3 hoofdstuk : 27 paragraaf : 19alinea : 1
Mijn naam is Christa Cammel, eigenlijk heet ik Christina maar mijn man vond Christa een veel mooiere naam, vooral omdat men mij Truus noemde in de tijd dat wij elkaar ontmoet hebben. En daar ik het met hem wel mee eens was dat Christa een mooie naam voor mij was, hebben we het sindsdien zo gehouden. Ik woon nu in Julianadorp en ben geboren op 28 oktober 1953 in Rijswijk en ben nu dus met pensioen. Met een lengte van een meter eenenzeventig en Blauw/grijze ogen ben ik een knappe vrouw en ben ik ook gelukkig en getrouwd.

De belangrijkste personen binnen mijn familie zijn:
Mijn man, mijn drie prachtige dochters en mijn vijf kleinkinderen.
Daarbuiten heb ik nog mijn drie broers en vier zussen, vier schoonzussen, drie zwagers, vele nichten en neven en de rest van de familie en kennissen.

MBO is mijn hoogst behaalde opleiding en mijn hobby's zijn lezen, tuinieren, creatief bezig zijn en koken vindt ik ook leuk. Tevens vind ik het bezig zijn met kinderen heel leuk.

Laatste werkzaamheden

boek : 3 hoofdstuk : 27 paragraaf : 19alinea : 2
Mijn laatste werkzaamheden was de verzorging van licht verstandelijke medemensen.

Als ik wat over mijzelf zou willen vertellen, dan zou ik als eerste zeggen dat ik veel van kinderen houd. De onbevangenheid, onbegrensde liefde en spontaniteit geven mij een warm gevoel. Mijn leven lang heb ik mij al gericht op kinderen. Zowel die van mijzelf als die van mijn omgeving.
Ook mijn werk bestond voornamelijk uit het opvoeden en begeleiden van kinderen. Weliswaar zijn dit kinderen in een grote mensen lichaam, maar toch.

Op dit moment ben ik met pensioen. Het voelt nog niet heerlijk, ondanks dat dit iets was waar ik al een tijdje naar uitkeek. Eerst wilde ik maar wat graag stoppen met mijn werkzaamheden, maar nu het dan eindelijk zover is, is het toch wel een beetje raar. Ik kijk er nu met lede ogen naar en vond dat ik nog van alles moest afmaken om er een goed gevoel aan over te houden.

Sculptuur

boek : 3 hoofdstuk : 27 paragraaf : 19alinea : 3
Ik kan veel gevoel kwijt bij het maken van een sculptuur. Schilderen stond ook op mijn lijstje van “te doen”, maar hier moet ik nog aan echt aan beginnen. Wel staat de verf en de ezels al tijden klaar in het daarvoor aanwezige atelier. Een eerste poging heb ik kort geleden nog gedaan samen met mijn man, zijn zus Yolande en onze huisvriend Fred, waar dan ook een heus schilderijtje uit voort gekomen is. Niet precies zoals het hoort, maar toch!
Misschien dat ik straks ook weer tijd ga besteden aan het naaien van een leuk jurkje of zo.

Ik heb voor mijn laatste verjaardag een mooie (soort) agenda gehad en daar stond op Bucketlist. Ik denk dat ik straks, als ik dan dus meer tijd overhoud, er maar eens rustig voor ga zitten om die dagelijkse uitdagingen op te schrijven. En dan daarna zie ik wel of en wanneer ik de punten afvink.

...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...