“ De brief “
               
                    Het wordt weer hoog tijd dat ik je schrijf
                    Hoewel dit mij erg moeilijk valt
                    Want ik heb mijzelf niet helemaal onder controle
                    Ik had je meteen al willen schrijven
                    Nadat je brief vandaag gekomen was
                    Maar op dat moment, gaf het mij geen voldoening
                    Omdat mijn gedachte te sterk bij jou waren
                    Want ik wilde je zien, met je praten, je kussen en je 
                    aanraken
                    En wanneer ik mij zo geëmotioneerd voel
                    Kan ik alleen nog maar wat apathisch zitten en suffig 
                    denken
                    En alles wordt me dan teveel
                    Ik zie het dan niet meer zo zitten                
              
                    Het einde van dit geheel is dan
                    Dat ik wat ga zitten huilen
                    Een hele tijd probeer je je goed te houden
                    Door je te voegen onder de mensen
                    Door gewoonweg te doen of er niets aan de hand is
                    Door te denken dat je het allemaal wel aankan
                    Zo goed zelfs dat je een opmerking krijgt van:
                    “Jij kan er ook goed tegen, dat je man weg is”
                    “Jij blijft er ook goed onder”
                    Maar als ik dan thuis ben, valt heel die houding van me af
                    En kan ik me niet goed meer houden
                    Hoewel ik toch sterk wil blijven
                    Misschien is het wel daarom, dat ik onder de mensen vlucht
                    Elke keer weer zodra jij van me weg bent
                              
                    Maar als ik bij andere mensen ben
                    Vindt ik mezelf ook weer ergens slap
                    Dan denk ik aan al die dingen, die ik thuis nog moet 
                    verrichten
                    Huishoudelijke karweitjes, die toch ook gedaan moeten 
                    worden
                    Maar ik kán het echt niet meer
                    Als ik thuis kom ben ik ook vaak zo moe
                    Dan kom ik er gewoon niet toe om nog wat te doen
                    Ik wil eigenlijk niet zeuren lieverd
                    Ook al doe ik dat in jou ogen misschien wel
                    Maar ik wil je gewoon schrijven hoe ik me op dit moment 
                    voel
                    Want jij weet hoe ik ben en begrijpt mij dan ook
                    En daarom wil ik dan ook dat jij dit van mij weet
                
                    Ik heb dit alles naar jou geschreven
                    Misschien ben ik het dán een beetje kwijt
                    Het komt waarschijnlijk ook door mijn andere werkzaamheden
                    Waardoor ik mij ’s-avonds zo moe voel
                    Ach het heeft er waarschijnlijk allemaal wel mee te maken
                    Het is geestelijk denkwerk wat ik moet verrichten
                    En dat ben ik al een tijd niet meer gewend
                    Het is wel leuk werk hoor, daar hoor je mij niet over 
                    klagen
                    En gelukkig kan ik het ook wel aan
                    Daarom ga ik morgen ook weer met een glimlach naar mijn 
                    werk
                    Want ik wil me net zo goed houden zoals jij dat altijd doet
                    En dan zul je zien dat alles weer zonnig is
                    Dat wil ik voor jou en ons umpie blijven proberen
                    Want dát hebben jullie beiden nodig
                             
                    Luchrista