“Dwalen”

                    Ga je mee dwalen
                    De weg zal zich dan vanzelf bepalen
                    Er is geen echt houvast
                    De weg leidt mij te pas en soms onpas
                    Ook leidt hij door diepe dalen
                    En ontstaan er de mooiste verhalen

                    Dwalen over een mooie weg
                    Waar kom ik nu toch weer terecht
                    De weg lijkt nu wel dood te lopen
                    Opeens liggen daar zoveel zanderige hopen
                    Dwalen, ik weet niet welke richting ik moet gaan
                    Welke afslag ik maar in zal slaan
                    Gaat er iemand nog met mij mee
                    Of ben ik mijn eigen gids en voel mij heerlijk hier aan zee

                    Tranen, ik voel ze af en toe toch komen
                    Dwalen... Soms zie ik geen weg meer door al die bomen
                    De rotonde, ik durf er niet vanaf
                    Zal ik... Zal ik links of toch maar weer rechtsaf
                    Maar weet je, dwalen is geen richting op zichzelf
                    Het bepalen gaat vanzelf
                    En verdwalen, zal ik heus niet doen
                    Waar ik ook maar heb gelopen, ik zal het ook zo weer overdoen
                    Deze mooie reis, ik loop hem nu te voet
                    Met heel veel hoop en heel veel moed!
                    Ik zal dwalen en ik zal draaien
                    Tot de hanen in de ochtend kraaien

                    Luchrista