“Een vlammetje dat dooft”
               
            Nu eens geen Valentijn hart maar een eindebrief

            Jij vondt mij maar een opdringerig manneke ooit
            Die zijn huidige relatie te grabbel gooit
            Ja ik had Liefde voor meerdere vrouwen
            En ben misschien teveel op mijn eigen element gaan bouwen

            Maar Hartstocht / liefde is bevorderlijk voor de gezondheid
            Een strijd die naarmate je ouder word berust op een feit
            En het aanmaken van Endorfine en Fenylethylamine werken hieraan mee
            Dat ik daaraan kon deelnemen leek mij geen slecht idee
            Niet alleen bewegen maakt je blij (zie het boek hoe wordt 
            ik honderd) terstond
            Maar als je blij bent maak je endorfine aan, wat jou lichaam 
            ten goede komt
            Een goed wapen tegen eenzaamheid en verval op oude dag
            Een strijd welke wordt aangespannen tegen de vergrijzing zonder lach
            Als je 100 wilt worden moet je dus blij door het leven gaan
            Dus bezig zijn met dingen die jou blij maken laten begaan
            Mij maakte het blij jou te zoenen en met een knuffelen je lichaam 
            te voelen
            En ging ik er mogelijk per abuis vanuit dat ik jou hiermee ook 
            kon verkoelen
            Zie het als een oerinstinct van overwinning van een vrouw
            Genieten van een lichaam waarvan ik ook wat hou

            Dit heb ik jou niet kunnen bieden
            Mijn bourgondisch leven laten geschieden
            Maar wat ik wel heb kunnen geven was een Hart vol warme deunen
            Een schouder waar jij altijd op kon leunen
            Een deur die altijd open stond,
            En waar je een rijkelijk tafel in de morgen vond
            Een huis om te overleven,
            Bijna een halve eeuw heb ik hier gehoor aan gegeven
            Spanning geeft dus endorfine vrij en maakt je dus gelukkig
            En het stofje Fenylethylamine maakt je blij in plaats van nukkig
            Daar heb ik die halve eeuw dus aan gewerkt
            In de hoop dat ook jij dit had gemerkt
            Het opdringerig manneke laat de moed nu varen
            En rest hem slechts naar zijn liefdevol bestaan te staren
            Maar nu de vlam gedoofd is straal ik dit niet meer uit
            Daar ik nu enkel op een weerstand stuit
            Ik wilde niet wéten dat jij me ként
            Maar wilde het voelen dat je bij me bent
            Daarom zeg ik stop en doe dus niet meer mee
            Misschien ben jij daarna wel tevree
            Er is geen ruimte meer voor vlinderkriebels in mijn beleid
            Of een hart dat vlamt in jou aanwezigheid
            Daar is het nu wel mee gedaan
            Ik wens jou een volgend halve eeuw een fijn bestaan.

            Luchrista