boek : 4 hoofdstuk : 191 menu_nr : 0 paragraaf : 470 alinea : 518 isFirst : 1
Christa was gevallen en heeft daarbij haar heup beschadigd. Nu is ze daarvoor naar de dokter gegaan en deze heeft een traject uitgezet van naar het ziekenhuis gaan en daarna revalideren, alvorens te kunnen herstellen.
Helaas is deze case minder snel verlopen als gewenst. want het duurt nu al 8 maanden. Vanaf februari tot nu oktober en nog is het niet volledig over.

boek : 4 hoofdstuk : 191 menu_nr : 0 paragraaf : 470 alinea : 677 isFirst : 1
Christa heeft dus onlangs een heupoperatie ondergaan.
Maar dit ging niet van een leien dakje hoor.
Eerst was het de dag van operatie waar het misging. Zij kreeg zoals alle aanwezigen van de zaal een infuus om misselijkheid te voorkomen. En daar ging het meteen al mis!
Alleen bij haar werd het infuus verkeerd geplaatst en kwam het vocht niet in de ader maar gewoon onder de huid. Hierdoor had deze infuus totaal geen effect, met als resultaat dat zij dus als enige wel ziek werd. Ook had dit gevolgen voor het verdere verloop, zij mocht niet diezelfde middag nog weer terug naar huis, zoals bij de andere aanwezigen wel het geval was.

Het is zo wie zo een raar fenomeen zo’n operatie en met name het pijnverloop erna. Als je zo’n operatie ondergaat lijk je ook opeens overal mensen tegen te komen die ook zo’n operatie hebben ondergaan of daar nog in zitten. Totaal niet te peilen is ook het gevolg van dit soort operatie. Bij de een loopt die gewoon fit de operatiekamer af en de ander is daar na jaren nog mee bezig. En alles wat daar tussen zit natuurlijk.

Bij Christa is het nu na maanden nog niet over. Ze heeft nog steeds last van haar heup en nu is er ook nog pijn in haar knie en lage rugpijn bijgekomen. Ja, en dan kunnen de specialisten alleen maar aangeven dat het genezingsproces nu eenmaal lange tijd duurt. Bij het maken van foto’s wordt er aangegeven dat alles er mooi uitziet. Maar ja, zo voelt het niet zegt Christa nu. Getrouw heeft zij de raad van de fysiotherapeut opgevolgd en was begonnen elke dag een stukje verder te lopen. Eerst met twee krukken, toen met een kruk en vervolgens zonder kruk. En wonderwel zag je na weken dat er inderdaad voortgang in zat. Maar nu vele weken verder, waarin zij twee maal per week een uur lang zware oefeningen doet onder begeleiding van deze fysiotherapeut, heeft ze het er toch moeilijk mee. Ze heeft last na zo’n zware inspanning, hoewel ze er ook wel voldoening uit haalt.

Nu hebben we maar besloten om het een tijdje wat rustiger aan te doen en zelf weer wat lopen en fietsen te combineren en zover door te gaan totdat er een pijn gevoelt wordt. En in tegenstelling tot wat de specialist zegt, pijn hoort bij het genezingsproces, te stoppen voordat er pijn optreed!