boek : 2 hoofdstuk : 41 paragraaf : 63alinea : 146
Door discipline en zelfvertrouwen heb ik mijzelf als snelste matroos ooit opgewerkt tot Onder Officier en kon ik een walplaatsing verkrijgen als opleider ODOB (Operationele Dienst Onderzeeboot Bestrijding) wat juist toen werd aangevuld met de taken van Navigatie. Intussen was ik met Christa getrouwd en waren wij verhuisd naar onze eigen woning in Julianadorp. Ons eerste kindje Alice was geboren. Helaas kon ik net niet op tijd aanwezig zijn bij de geboorte. Ik lag met het schip in Plymouth en we zouden de dag daarop pas in Den Helder aankomen. Mijn verzoeken en smeekbeden om alvast op eigen kosten vooruit te vliegen, (wat is nou die ene dag?), hadden eerst geen succes. Toen het uiteindelijk toch kon doorgaan, kwam ik te laat op Heathrow aan en kon dus pas 's-morgensvroeg de eerste vlucht nemen. Daardoor zag ik haar koppie pas toen het al in het bedje lag tussen vele andere baby'tjes. Vanaf nu hadden wij dus meer verantwoording gekregen!