boek : 2 hoofdstuk : 41 paragraaf : 64alinea : 147
Na zeven en een half jaar trouwe dienst heb ik besloten de Marine te verlaten, omdat ik het conflict met mijn plaatsingsofficier niet kon beslechten. Ik wilde namelijk mijn Horeca examen doen, juist één dag nadat wij zouden vertrekken met de boot weer naar Plymouth. Hier zouden wij gedurende het weekeinde verblijven alvorens door te varen richting het zuiden. Ik had aangeboden op eigen kosten de volgende dag het vliegtuig te nemen naar Plymouth om dan weer aanwezig te zijn, maar ook dit werd niet toegestaan door die plaatsingsofficier!

boek : 2 hoofdstuk : 41 paragraaf : 64alinea : 148
"Hoezo niet toegestaan, wie ben jij dan wel helemaal", schijn ik tegen deze man gezegd te hebben.
Als jij hieraan niet meehelpt, dan neem ik ontslag!
En zo gebeurde. De plaatsingsofficier geloofde niet dat ik dit zou doen, maar ik liep regelrecht naar het personeelskantoor en heb daar ter plekke mijn ontslag aangekondigd. Vandaar mijn vertrek bij de Marine en zodoende kon ik toch deelnemen aan het bewuste examen!
Dit examen hebben ik en zowel mijn vrouw Christa "cum laude" volbracht.

boek : 2 hoofdstuk : 41 paragraaf : 64alinea : 150
Vanaf nu kreeg mijn leven echt een andere wending dan gepland. Ja het leven kan raar lopen is mij nu wel duidelijk geworden. Zeker omdat mijn vader toch nog had gehoopt dat ik zijn Accountantsbedrijf zou overnemen. Echter hier had ik hele andere ideeën bij. Ik heb gedurende mijn reizen op zee nog enige tijd een cursus belasting gedaan. Maar na het instampen van het eerste dikke boek vol artikelen en wetjes had ik daar wel genoeg van. Ik heb hierdoor wel enkele collega's aan boord kunnen helpen met het invullen van hun belastingformulier, dat dan weer wel. En en passant heb ik ook nog in de scheepsband gespeeld. Eerst als zanger maar dat heb ik snel ingeruild voor manager.

Ja.. en dan heb je besloten ontslag te nemen, en dan...? Tja dan ga je....